o interakcji inaczej



O interakcji inaczej na przykładzie 
drukowanego podręcznika do plastyki

Podręcznik jest dyplomem magisterskim Martiny Rozinajová, który obroniony został Akademii Sztuk Pięknych i Projektowania w Bratysławie.

Słowacka projektantka przeprojektowała układ graficzny obowiązującego podręcznika oraz zaproponowała zmianę jego struktury. Postanowiła motywować uczniów do nauki poprzez interakcję – uczeń może rysować w książce.
Ponadto studentka stworzyła stronę (niestety, w jęz. słowackim), na której dzieli się swoimi refleksjami i poszukiwaniami na temat proj. podręczników.  

Autorka harmonijnie połączyła typografię z ilustracją. W nagłówkach użyty został krój pisma Polleno.  Swoim projektem zwróciła problem na niski poziom projektowania podręczników na Słowacji.

W wywiadzie opublikowanym na stronie 2+3d (dnia 20.02.2013) o tytule: Projektowanie podręczników wg Martiny Rozinajovej wymieniła jedną z przyczyn, która wpływa na niską jakość podręczników.

Oto fragment wypowiedzi:
„Od samego początku powstawania podręcznika nie ma współpracy między specjalistami – autorami – a wydawnictwami. Do projektu stopniowo dołączają kolejne podmioty i ludzie. Ministerstwo Szkolnictwa rozpisuje dwa osobne konkursy – pierwszy na autora albo zespół autorów tekstu, drugi na wydawnictwo. Decyduje jeden czynnik – cena. Nic, co gwarantowałoby wysoką jakość tekstu albo spełnienie standardów wizualnych, nie istnieje.”


Podobny problem istnieje w Polsce. Poruszony on został między innymi w wykładzie Janusza Górskiego pt: Brzydkie, bo polskie wygłoszonego na Międzynarodowej konferencji o projektowaniu w edukacji: Od Ala ma kota do e-matury.

Podobne rozwiązanie projektowe (również podręcznika do plastyki) zaproponowała rumuńska projektantka Patricia Suliman w swoim przemówieniu: Zamiłowanie do bazgrołów, które zaprezentowane zostało na wspomnianej wyżej konferencji. Rozwiązanie sprawdziło się w obydwóch przypadkach.

Projekt tez zwraca uwagę na sposób interakcji z użytkownikiem. Czasem wystarczy prosty pomysł, aby nawiązać ją z odbiorcą. W tym wypadku interaktywność uzyskana jest na innej drodze niż kojarzy się to słowo. Użytkownik otrzymuje przedmiot, który może namacalnie doświadczać: dotykać, przewracać strony, uzupełniać.



Koncept ten sprawdza się wśród młodych użytkowników. Było to wyraźnie podkreślone na wykładzie Patrici Suliman. Młodzi odbiorcy byli zachwyceni tą formą interakcji i szybko łapali za kredki, aby móc jeszcze bardziej wzbogacić książkę, tym samym czyniąć ją autorską.

Jestem pełna aprobaty dla tych projektów, ale zastanawia mnie w tych rozwiązaniach po części problem jednorazowości projektu.  Myślenie o tych najbiedniejszych użytkownikach.

Podręcznik uzupełniony już o własne rysunki działa jak ćwiczenia – nie daje możliwości odsprzedania komuś innemu. W tym wypadku każde dziecko musi nabyć nowy egzemplarz, który po zakończeniu roku schowa sobie do szafy na pamiątkę bądź odrazu albo z upływem lat wyrzuci na śmietnik. Co z dziećmi i ich rodzicami, którzy nie posiadają fundusz na kupno nowych, nieużywanych podręczników? W ciągu roku szkolnego w programie nauczania jest więcej niż jeden przedmiot. Co jeśli wszystkie w ten sposób zakładałyby interakcję z uczniem, a tym samym niemożność przekazania książki dalej, innym użytkownikom?




Obydwa projekty skłaniają mnie do zadania sobie takich pytań, na które ciągle szukam odpowiedzi.  W jaki sposób myśleć o użytkowniku? Jakie tworzyć rozwiązania, które wyrównują dostępność i prawa do edukacji dla każdego? Jak zrobić projekt, który nie dotyka finansów rodziców odbiorcy? Czy medium internetowe to dobry nośnik? Czy na pewno taki, do którego wszyscy mają dostęp? Co to znaczy projektowanie społeczne?




Netografia:
http://www.behance.net/gallery/Art-education-for-first-year-of-primary-school/4266209
http://graduationprojects.eu/pl/2011%E2%80%932012/Martina-Rozinajova
http://www.youtube.com/watch?v=P5Nh5IxaVjQ 
http://www.2plus3d.pl/artykuly/projektowanie-podrecznikow-wedlug-martiny-rozinajovej


POSTED BY
POSTED IN
DISCUSSION 0 Comments

Leave a Reply

Obsługiwane przez usługę Blogger.